De herschreven verhalen van reinarde de vos anno 21 eeuw deel 1

Beste medebewoners van deze aarde.

ergens achter een heuvel in de lage landen, keek de vos van reinarde omhoog naar het torentje en daar zag hij de weledelen de koek verdelen , in het ‘bos’van ree’tje en het balken-de ezel’tje.
de alom bekende stijl van reinarde is zien zonder gezien te worden en vindt toch wel een kippetje bij de boerderij als het weer hoge nood wordt, doch de sociaal voelende vos van reinarde maakte zich zorgen om alle medebewoners in de lage landen, en legde zijn oor te luister bij zijn medebewoners,
na de best wel strenge winter ging reinarde een kijkje nemen bij de lieteberg en sprak met het koninginnen bijtje onder het genot van de eerste zonnestraaltjes.
Reinarde vernam dat het bijenvolk het niet meer kon om zoveel honing te geven.
Aan al die grote dieren, want er waren gewoon niet genoeg bloemen om te bevruchten.
Alhoewel reinarde de vos geniet van zijn leven maakte hij zich toch ook wel zorgen om zijn nestje jonge vosjes, die nog zo onervaren zijn.
Bij het vallen van de avond ontmoet reinarde, het akelige egeltje,
En samen besluiten ze de avond bourgondisch en beschouwend voort te zetten.
Reinarde vernam van pieter het akelig egeltje, dat zijn lasten zwaar zijn want de pijnlijke liefde,is voor hem gestrand gelijk onder een rubberen band.en hij dat echt niet van plan was te torsen tot zijn 67 jaar, zijn die grote dieren nou nog onredelijker geworden.
De Vos dacht na.heel diep na.na veel peinzen vroeg hij zich af waar is die boze wolf toch gebleven ?
Hij is niet meer in het bos aanwezig, en toch hoor je er nog over, van zegge.
De avond nam zijn loopje, en reinarde de vos brainstormd met het akelig egeltje over alle zorgen in het grote bos en heide.
Dat verslag probeerd men via roodkapje morgen weer ,tegen weer en wind,
Voor alle medebewoners van de lage landen,
Reinarde de vos laat ook alle bomen groeten ,de heilige eik, de tamme kastanje? De wilde wilg, en de beuk …erbij….groetjes van hore zegge… reinarde de vos. 26-03-2009