Na al het gewoel, in het frisse voorjaar, voor de schoonmaak van zijn nest, Ging Reynaarde maar weer eens in de pen, want ja die edele mensen, hadden weer heel wat spelen in petto, voor het zomerseizoen.
Want de Vos had in de wandelholen vernomen,
Dat de Crisis van de edele en mensdieren, nog grotere vormen zou kunnen gaan aannemen.
Doch de stoelendans die over een week weer eens gaat plaats vinden, in de verenigde Provincies der lage landen, leek ook al niet te roos kleurig voor het nieuwe Politieke landschap, en merkte ook wel dat het virtuele Toxandrie geen enkele kans tot slagen zou hebben.
Want als je goed leest zijn de graan schuren, en de kippen farms, al met prikkeldraad voorzien,
Dus voor die arme vosjes, viel er niets meer te halen
in al die super-markten, ze waren niet voorzien van een pin -chip, want dat voor recht is er wel voor al die mensdieren. aangesloten op het ”systeem”.
Horen dol, van alle mooie beloftes, in allerhand verkiezings shows, waar de mooiste sprekers, dansers, en zangeresjes voor het goud , zich aan het uitsloven zijn, honger naar het winnen, ja de Beste…
De natuur, leek wel stil te staan, hebben veel mensdieren nog wel zintuiglijke waarnemingen,
vroeg Reynaarde zich nogmaals af, met natuurlijke overlevings drang voor zichzelf, en zijn nest jonge vosjes, werd zijn stemming van euforisch, naar melangolische visioenen getransformeerd.
Ja , die dromen toch, ze werden al in oude perkamenten rollen, vermeld, naar dat ongrijpbare,
onbekende, en onvoorspelbare, gelijk een vulkaan die kucht, en waar de wind bepaald, waar hij ,haar as strooid, ja dat zijn de fabuleuze wonderen der Natuur, zowaar de relativerings-theorie, constant aan verandering onderhevig is
and Sweet dreams for me in may.