Doch, genietend van alle muzes, in alle rust. van die magische lucht, met die tintelende wind, zo vredig,samenhangend, zoals die gele vlinders en die bezige bij’tjes, te hebben mogen genieten, van de dadels vallei, via vallei du rose,
ja,ja onze reynaarde is weer verliefd op al die schoonheden. zolang de edele mensen en of dieren zich er maar niet mee inlaten.
ja dan gaat het wel met de verdeel en heers politiek, zo dacht de vos diep na, en zag dat er ook aan de poort van de sahara,wel een absoluut heersende edelman de dienst uitmaakt, ookal zijn de vriendjes van amabo, altijd aanwezig, ja amabo is op zijn arabisch geschreven want men leest er van rechts naar links, vanuit een ijzeren doos met wat glas, en een decor gevuld met stellages, doorgezaagde bomen, en gips, werd er een kunstmatige wereld geschapen, ik hoorde ze zeggen ,hier in deze studio ,is Ben Hurr aanwezig, nou ik dacht dat hij net als ik werd gereincarneerd.
doch genietend van al het bedrog wat die filmwereld produceerd,ging ik verder op mijn verlichtende ontdekkings tochten. de Vos voelde zich toch wel in zijn element,
heerlijk toch, die kunstmatige intriges die tranen doen laten vloeien, ja dat is wat reynaarde ook wel zou willen doen,
En dat wordt dan ook vervolgd, doch,het eekhoorntje in de mogador die liet voor mij wel een grote impressie na, nader bekeken had hij een wettelijk beschermde status, met nationaal belang, goed als ‘de postbode van de coconuts van die oudjes van argan bomen, zo wonderlijk mooi, en een natuurlijk helpende hand van al die geiten sikjes, enfin met een glaasje wijn en een lekker visje kunnen we als een, eenmans-crew and cast deze scene weer afsluiten om te gaan vieren