Een hele vroege, en goedemorgen aan allemaal of niemand,
Zich bewust wordend dat het alweer bijna een jaar geleden was,
En zijn verhalen , nog steeds niet werden gemist, was er toch een troost.
Reynaarde had gelukkig zichzelf nog, ondanks dat de jonge Vosjes ,inmiddels al groot geworden waren en de vosseholen er goed bijlagen,hij toch weer de zwerftochten ondernam, met alle gevaren van dien, want Tja om van de Ravens-bos
naar het Thuringer woud te bekomen, moest je natuurlijk wel van goede huizen komen, na wijs beraad met djings de Kater, en Mounia , Het wolvinnen teefje, leek de tocht natuurlijk het beste te volgen, via het Ardennen- offensief, door naar de Vulkaan -eifel, Bang en voorzichtig, sloop de Vos van Reynaarde zich een weg door het genootschap van de stad Trier, als verlichtend ervaren, vervolgens ,(overigens zonder geldige reisdocumenten), aan , waar men het geluk aan zijn zijde vond, en vanwaar uit het niets die gulle Toscaanse Italiaan, genietend de smaakpupillen, beproevend.
Enfin, met welke boodschap wilde Reynaarde deze blog zijn frustraties wegschrijven, , alleszins niet met een stapje naar rechts of naar links, maar zijn
pure natuur-instincten te doen laten spreken.
”Ring ma bel” en fris o zo verder, dit doordenkertje gezegd te hebben, werden de meldpunten , van alle mispunten steeds omvangrijker, en werd het mensen rijk steeds maar grimmiger, zodat humor soms zelfs niet meer begrepen lijkt te worden, zelfs niet als men zou willen geloven dat dit speciale jaar , door Inca en Maya, al heel lang geleden allemaal speciaal voor ”Henk en Ingrid” voorzien is.
Maar wel een vreemde gewaarwording, als je dan over indianen-verhalen begint te dromen, zoals Winnitou en Old Shetterhand, maar dan plotseling in een andere realiteit, van werkelijkheid blijkt te zijn , daar waar een ijzige stilte heerst, niks groeit, en waar de weggerukte zielen, de gevangen genomen lichamen, achter prikkeldraad als brandhout weer werden opgestookt, ja dat gevoel dat kreeg ik , toen ik de mensen van dit jaar , in lange rijen zag staan, met de Irus-scan, vinger afdrukken , fiscaal, sociaal , dossier, en dat alles onder ”zachte ” dwang….Ausweis Bitte…..Reynaarde wandelde weliswaar zwaar aangeslagen verder, en had dit drama nooit durven dromen, en hoorde nu ook weer geluiden, leve de aardappel-revolutie,waarop de malle molen met alle brood en spelen voor de boeg zijnde gewoon weer alles ”bedekt”. met warme groet, R.